Σε ένα σύστημα σωμάτων διακρίνουμε δύο είδη δυνάμεων:
α)
δυνάμεις: αυτές που προέρχονται αποκλειστικά από τα σώματα που αποτελούν το σύστημα και
β)
δυνάμεις: αυτές που προέρχονται από άλλα σώματα που βρίσκονται ΕΚΤΟΣ του συστήματος σωμάτων (το οποίο έχουμε ορίσει εμείς).
Μονωμένο σύστημα (σωμάτων) είναι αυτό στο οποίο δεν ασκούνται
ή αν ασκούνται έχουν συνισταμένη
, δηλαδή:
Η ορμή
ενός σώματος είναι το
φυσικό μέγεθος που: α) η τιμή του εξαρτάται από τη
(m) και την
(
) του σώματος και β) έχει κατεύθυνση ίδια με την κατεύθυνση της
του σώματος και μέτρο p =
*
.
Σε
μορφή, ο τύπος της ορμής γράφεται:
Η μονάδα μέτρησης της ορμής στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων S.I. είναι το
.
Για να υπολογίσουμε την ορμή ενός Συστήματος Σωμάτων,
τις ορμές των σωμάτων, δηλαδή Συνολική Ορμή
όπου
κ.λπ. είναι οι ορμές των σωμάτων 1, 2, 3 κ.λπ. του συστήματος σωμάτων.
Η αλλαγή της
ενός σώματος μπορεί να περιγράφει με το
φυσικό μέγεθος που ονομάζουμε ορμή
.
Για να αλλάξει (να μεταβληθεί) η ορμή ενός σώματος θα πρέπει να ασκηθεί
Το σύμβολο: Δ αναπαριστά τη
ενός φυσικού μεγέθους. Για παράδειγμα, το
αναπαριστά τη
και ισχύει:
όπου ο δείκτης "τελ" αναφέρεται στην
ορμή (π.χ. μετά από μια κρούση) ενώ ο δείκτης "αρχ" αναφέρεται στην
ορμή (π.χ. πριν από μια κρούση) ενός σώματος ή συστήματος σωμάτων.
Το σύμβολο:
αναπαριστά το
ενός φυσικού μεγέθους ή πιο απλά πόσο "γρήγορα" άλλαξε (
) το φυσικό μέγεθος.
Η
που προκαλεί τη
της ορμής δίνεται από τη σχέση (1):
η οποία αποτελεί τη γενικότερη διατύπωση του
δηλαδή σχέση (2):
Το πλεονέκτημα της γενικής διατύπωσης (σχέση 1) είναι ότι ισχύει και για σώματα μεταβλητής
.
Σε ένα μονωμένο σύστημα η ορμή
, δηλαδή ισχύει η αρχή διατήρησης της ορμής.
Εάν για παράδειγμα έχουμε ένα
σύστημα δύο σωμάτων με ονόματα 1 και 2 τότε η
δινεται από τον τύπο:
