Γ ΕΑΕΥ-PYTHON, Q4 - Κ1.5 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ - ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ - Πάσχου Κων/να

Συμπλήρωση κενών

Συμπλήρωσε όλα τα κενά και έπειτα πάτησε το κουμπί "Έλεγχος" για να ελέγξεις τις απαντήσεις σου.
   ενσωματωμένες      επαναχρησιμοποιήσιμα      ορίσει      ορίσματα      παραμέτρους      προαιρετικά      όνομα      ()      ,      :      12      5      a      athroisma      b      def      for      in      name ()      prosthesi      return      xairetismos      xairetismos ()   
#PYTHON 4ο Μέρος - 1.5. Συναρτήσεις από σελ. 37-40

Οι συναρτήσεις είναι μέρη προγραμμάτων.
Δίνουμε ένα όνομα σε ένα σύνολο εντολών και να το καλούμε με το και τις του -δηλαδή κλήση (calling) της συνάρτησης- από οποιοδήποτε σημείο του προγράμματός μας, όσες φορές θέλουμε.
Σύνταξη συνάρτησης που ορίζεται από το χρήστη (οι παράμετροι και το return είναι ):

def όνομα συνάρτησης ( παράμετροι ):

     Εντολές'

     return <αποτέλεσμα>
Η Python έχει δύο είδη συναρτήσεων, τις (έτοιμες) και αυτές που μπορεί να ο προγραμματιστής.

1.5.1. Συναρτήσεις που δημιουργεί ο προγραμματιστής
Οι συναρτήσεις ορίζονται με τη λέξη-κλειδί def, το όνομα που δίνουμε στη συνάρτηση, ένα ζευγάρι παρενθέσεων που περικλείουν τις παραμέτρους χωρισμένες με κόμα και τέλος με :
π.χ. def prosthesi (a, b ):
Οι εντολές που περιέχονται στη συνάρτηση (block εντολών), έχουν υποχρεωτικά εσοχή 4 κενά (ένα Tab).
Οι παράμετροι δεν είναι υποχρεωτικές, π.χ.

def xairetismos ():

     print 'Welcome to the Python world!'


# Αρχή της συνάρτησης:
xairetismos

     print "Καλωσόρισες στον κόσμο της Python! "
# Τέλος της συνάρτησης

# Kλήση της συνάρτησης xairetismos 5 φορές μέσα από το κυρίως πρόγραμμα:

xairetismos ()

()

xairetismos





Mία συνδυαστική άσκηση για κλήση συνάρτησης με for:
i range ():

    

Μια συνάρτηση μπορεί να κληθεί από μια άλλη συνάρτηση, π.χ. με ορισμένη τη συνάρτηση xairetismos (), ορίζουμε τις συναρτήσεις name () και kalosorisma () και καλούμε τη νέα συνάρτηση kalosorisma ()

# Ορισμός της συνάρτησης name

name()

     print "Γειά σου Νίκο..."

# Ορισμός της συνάρτησης kalosorisma

kalosorisma()

     #Κλήση της συνάρτησης name μέσα από τη συνάρτηση kalosorisma

#Κλήση των παραπάνω συναρτήσεων από το κυρίως πρόγραμμα:

kalosorisma

xairetismos

Αν θέλουμε το αποτέλεσμα της εκτύπωσης της συνάρτησης name() στην οθόνη να είναι στην ίδια γραμμή με την εκτύπωση της συνάρτησης kalosorisma (), προσθέτουμε ένα κόμα στο τέλος της εντολής print "Γειά σου Νίκο...", της συνάρτησης name()

name()

     print "Γειά σου Νίκο..."


kalosorisma ()

     name ()
#Κυρίως πρόγραμμα:
kalosorisma ()
xairetismos ()

1.5.2. Παράμετροι συναρτήσεων
Οι παράμετροι των συναρτήσεων διαφέρουν από τις μεταβλητές στο εξής:
όταν καλούμε μια συνάρτηση με παραμέτρους, αυτές οι παράμετροι πρέπει να έχουν συγκεκριμένες τιμές τις οποίες χρειάζεται η συνάρτηση για να υπολογίσει το αποτέλεσμά της.
Έστω ότι ορίσαμε τη συνάρτηση prosthesi(a, b) που προσθέτει δύο αριθμούς και έστω ότι θέλουμε να προσθέσουμε το 5 και το 7 μέσω αυτής της συνάρτησης,
την καλούμε ως εξής: prosthesi(5, 7) και η συνάρτηση θα μας εμφανίσει στην οθόνη τον αριθμό 12.
Οι τιμές που δίνουμε στις παραμέτρους (στο παράδειγμά μας οι τιμές 5 και 7) ονομάζονται .

# Ορισμός της συνάρτησης prosthesi με ορίσματα τα a και b:

prosthesi(, )

     athroisma = a + b

     print 'Το άθροισμα των ',a,' και ', b,'είναι ',
#Κλήση της συνάρτησης prosthesi από το κυρίως πρόγραμμα με ορίσματα a=12 και b=5:
(, )

Μετά το τέλος του υπολογισμού μιας συνάρτησης, μπορεί να επιστρέφεται αυτός ο υπολογισμός στη συνάρτηση με την εντολή return.

nea_prosthesi (a, b)

     neo_athroisma = a + b

     neo_athroisma

print 'Το NEO άθροισμα είναι ', nea_prosthesi(, )